Sweet Sweet June 2006

Sweet Sweet formed in 2005 and was Bianca (keyboard and vocals), Meta (drums and vocals) and Maaike (bass guitar and vocals). The band mixed post-punk with riot grrrl and electro.

Their performance and lyrics drew together the intersecting themes of feminism and animal rights activism, which led them to play underground venues and Ladyfests, as well as mainstream events such as Dance Valley. Sweet Sweet disbanded when Meta passed away in 2007. Prior to Meta’s passing, the band recorded a full length album, which was never released. Maaike looks back on their first tour.

It was 2006 and Sweet Sweet had been a band for almost a year. Gritty demo recordings and Bianca’s perseverence had landed us six or seven shows in Germany. Our set consisted of seven songs and a half-finished but catchy keyboard riff, which we decided to use in case the opportunity for an encore presented itself. After only one short hour of sleep I drove to the east of the country to pick up a van and returned it to Amsterdam, only to drive it back east again – true to Sweet Sweet tradition, we left a couple of hours later than planned. It was my first time touring, and I felt excited as well as a little nervous. No ‘big’ stories emerged from our first tour: since our preferred excesses revolved around devouring vegan muffins (Hannover) and shamelessly feasting on elaborate breakfasts (Bremen), anecdotes include loud sing-a-longs in the van, Meta’s determination to embroider the band name in pink on 10 high top trainers (merch!), the ridiculously heavy and ear-blowing Ampeg bass amp, and making nervous circles around Alexanderplatz guided by nothing but an ancient road map.

Sweet Sweet in Hannover May 2006

While all shows were characterized by hospitable promotors and a great atmosphere, one night clearly stood out. In Flensburg we played a show in a rickety squat. We were the only band on the bill. When we arrived the place was deserted, dark and clammy. I was dead tired and tried to fall asleep on a chair, but the freezing cold prevented me from dozing off. Around 10 o’clock the main room filled up. To our joy we found out that the electro hip-hop duo we played with in Berlin the previous night had showed up. I was now wide awake, and all of a sudden so nervous that I decided to try the wodka and tangerine cocktail for sale at the bar. Once warm and drunk we played the tour’s most fun show. That tangerine wodka must have given us the courage to finally improvise with our unofficial encore; eventually that encore resulted in some kind of long – and undoubtedly bad – freestyle rap jam session that, as I remember well, involved the Berlin electro duo as well as a howling audience. The next day we ate dense German bread in the squat’s sunny garden, after which Bianca drove us straight back to Amsterdam and gloriously parked right in front of the Corner-Inn snackbar. The last hours of the tour were almost perfect, sleepy and full of ‘raspatat’ on plastic bucket seats.

Sweet Sweet in OCCII March 2006

By Maaike Muntinga
Polaroid photos © Roger NBH

Sweet Sweet juni 2006

TOURBLOG: Paniekrondjes Alexanderplatz

De Amsterdamse band Sweet Sweet werd in 2005 gevormd door Bianca (keyboard en zang), Meta (drums en zang) en Maaike (bas en zang). Ze speelden een mix van post punk, riot grrrl en electro. Aandacht voor dierenrechten en feminisme leverde de band shows op bij Ladyfests en undergroundplekken, hoewel ze ook een keer op Dance Valley hebben gespeeld. Sweet Sweet stopte toen Meta in 2007 overleed. Vlak daarvoor hadden ze een plaat opgenomen, maar die is nooit afgemaakt. Maaike kijkt terug op de eerste tour.

Het was 2006 en Sweet Sweet bestond amper een jaar. Gruizige oefenruimteopnames en Bianca’s doorzettingsvermogen hadden ons zes of zeven shows in Duitsland bezorgd. De set bestond uit zeven liedjes en een half af maar catchy keyboard rifje, waarvan we hadden besloten dat we het bij hoge nood wel als geïmproviseerde encore konden inzetten. De tourbus haalde ik, na precies 1 uur slaap, ‘s ochtends op in het oosten van het land en reed er vervolgens mee terug naar Amsterdam om erna weer oostwaards te gaan. Geheel volgens traditie vertrokken we een paar uur later dan gepland. Het was mijn eerste keer op tour, en naast opwinding ervoer ik ook wel wat nervositeit. Grote verhalen zijn er uiteindelijk niet uit die eerste tour voortgekomen: omdat wat excessief gedrag betreft onze voorkeur uitging naar het verorberen van vegan muffins (Hannover) en ongegeneerd ontbijtbuffetten (Bremen) gaan de anekdotes voornamelijk over keihard zingen in de bus, Meta’s vastberadenheid om met roze draad de bandnaam te borduren op 10 paar zwarte high tops (merch!), de gekmakend zware en alles omverblazende Ampeg basversterker en paniekerige rondjes Alexanderplatz met een oude wegenkaart.

Sweet Sweet in Hannover, mei 2006

Ondanks dat alle shows werden gekenmerkt door gastvrije mensen en een goede sfeer sprong één optreden eruit. In Flensburg speelden we in een krakkemikkig bewoond kraakpand. We waren de enige band voor die avond. Toen we aankwamen was het er uitgestorven, duister en vochtig. Ik was doodmoe en probeerde nog op een stoel in slaap te vallen, maar daarvoor was het te koud. Rond 10 uur stroomde het vol met kids. Tot onze vreugde bleek dat het electro hip-hopduo waar we de vorige avond in Berlijn mee gespeeld hadden ook was gekomen. Ik was weer wakker en opeens zo zenuwachtig dat ik besloot de wodkacocktail met madarijn en koffie te drinken die ze bij de bar verkochten. Eenmaal warm en dronken speelden we de leukste show van de tour. Die wodka heeft er waarschijnlijk ook aan bijgedragen dat we het voor de eerste keer aandurfden om onze onofficiële encore te spelen. Uiteindelijk mondde dat uit in een soort lange – en ongetwijfeld heel slechte – freestyle rap jamsessie, waarbij, als ik me goed herinner, zowel het Berlijnse duo als het publiek al joelend betrokken raakte. De dag erna aten we Duits brood in de zonnige tuin van het kraakpand, waarna Bianca in één lange ruk terug naar Amsterdam reed en glorieus inparkeerde voor de deur van de Corner-Inn. De tour eindigde perfect, slaperig met raspatat op plastic kuipstoeltjes.

Sweet Sweet in OCCII maart 2006

Door Maaike Muntinga
Polaroid foto’s © Roger NBH